Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε δυστυχώς μια καταρράκωση του κύρους της Βουλής των Αντιπροσώπων και μια γενικευμένη απαξίωση των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα του τόπου. Τα πρόσφατα γεγονότα που οδηγήσαν σε αυτό είναι καλά γνωστά. Η αγανάκτηση της κοινωνίας είναι δικαιολογημένη. Το θέμα είναι όμως πώς αξιοποιείται αυτή η κοινωνική πίεση ώστε να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Οι πολίτες κουράστηκαν να ακούνε λόγια. Ζητούν πράξεις και αποτελέσματα προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Όλοι οι πολιτικοί και πολιτειακοί αξιωματούχοι οφείλουμε και πρέπει να ανταποκριθούμε άμεσα στις αξιώσεις της κοινωνίας μέσα από συγκεκριμένες πράξεις που θα αναβαθμίζουν το επίπεδο των πολιτειακών θεσμών. Αναπόφευκτα, το βάρος της ευθύνης για βελτίωση της εικόνας της Βουλής πέφτει στους ώμους των υφιστάμενων βουλευτών. Η ζημιά που θα προκληθεί όχι μόνο στη Βουλή αλλά και στην ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας στον τόπο μας, θα είναι πραγματικά ανυπολόγιστη αν δεν καταφέρουμε να πείσουμε τους πολίτες ότι το καλώς νοούμενο δημόσιο συμφέρον υπερέχει έναντι του όποιου προσωπικού συμφέροντος. Και η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια…
Γι’ αυτό και πάντοτε υποστήριζα ότι θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών, κάτι που εφάρμοσα οικειοθελώς στον εαυτό μου από την πρώτη στιγμή που εκλέγηκα βουλευτής. Την περασμένη μάλιστα εβδομάδα, ενέγραψα το θέμα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών, μαζί με τον συνάδελφο μου Ονούφριο Κουλλά εκ μέρους της κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΔΗΣΥ, καθώς πιστεύω ότι τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη και απαίτηση της κοινωνίας των πολιτών, να θεσμοθετηθεί το ασυµβίβαστο µεταξύ της κατοχής της βουλευτικής ιδιότητας και της ταυτόχρονης άσκησης επαγγέλµατος.
Έφτασε η ώρα, έστω και τώρα, για να το συζητήσουμε διεξοδικά και να καταλήξουμε σε κάτι χειροπιαστό πριν από τις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μαΐου. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει και δικαιολογημένος αντίλογος, τώρα όμως είναι η ώρα για θεσμικές αλλαγές που θα αποκαταστήσουν την εικόνα της Βουλής και τη χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
Προσωπικά πιστεύω ότι το βουλευτικό αξίωμα είναι λειτούργημα και συνεπώς η άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων, ως άσκηση λειτουργήματος, θα πρέπει να είναι ασυμβίβαστη με κάθε μορφής κερδοσκοπική δραστηριότητα. Ο λειτουργός οφείλει, όχι μόνο να φαίνεται, αλλά και να είναι στην αποκλειστική υπηρεσία των εντολέων του, των πολιτών. Πρέπει, επομένως, να γίνει πράξη η βασική αρχή, ότι για τον βουλευτή προέχει το έργο του στο Κοινοβούλιο που εμπεριέχει τόσο την εργασία στις κοινοβουλευτικές επιτροπές όσο και τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κάθε βουλευτής δεν θα πρέπει να κατέχει ταυτόχρονα και την οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική ιδιότητα, η οποία δυνητικά μπορεί να προκαλέσει σύγκρουση συμφερόντων.
Ως βουλευτές έχουμε πολύπλοκο έργο να επιτελέσουμε και χρειάζεται να είμαστε εντελώς απερίσπαστοι. Την ώρα των αποφάσεων στη Βουλή, θα πρέπει να λειτουργούμε μόνο με βάση τη λογική και τη συνείδησή μας ανεπηρέαστοι από οποιονδήποτε άλλο εξωγενή παράγοντα.
Το ασυµβίβαστο µεταξύ της βουλευτικής ιδιότητας και της ταυτόχρονης άσκησης επαγγέλµατος δεν αποτελεί σίγουρα πανάκεια για όλα μας τα προβλήματα, είναι όμως αδιαμφισβήτητα ένα θετικό βήμα προς τα εμπρός, ένα βήμα για μια καλύτερη πολιτική ζωή. Μόνο με πράξεις και αποτελέσματα θα μπορέσουμε συλλογικά να ξανακτίσουμε τη χαμένη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
05.11.2020