Ζούμε την εποχή της πολιτικής αμετροέπειας. Προκαλεί μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που η ηγεσία του ΑΚΕΛ κάνει αντιπολίτευση επιστρατεύοντας χαρακτηρισμούς στον δημόσιο λόγο και μάλιστα από το βήμα της Βουλής. Αυτό δείχνει έλλειψη επιχειρημάτων αλλά και απουσία πολιτικού πολιτισμού.
Θεωρώ ως θέμα αρχής τη μη καταφυγή σε χαρακτηρισμούς. Ο κόσμος βαρέθηκε αυτού του είδους την πολιτική που το μόνο που εξυπηρετεί είναι πρόσκαιρες σκοπιμότητες. Αυτό δεν στερεί από κανέναν να ασκεί την όποια κριτική θέλει σε χειρισμούς της κυβέρνησης ή του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Κάποια στιγμή, όμως, θα πρέπει να τεθεί μια γραμμή ανάμεσα σε όσα λέγονται και το ύφος που λέγονται και ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Τα παραμύθια κοστίζουν ακριβά στην Κύπρο και το ΑΚΕΛ δεν μπορεί να κομπάζει ότι είναι ο «σωτήρας» του λαού. Δυστυχώς η πενταετία διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ δεν ήταν παραμύθι, αλλά μια πραγματικότητα που κόστισε πολύ ακριβά και ακόμα πληρώνουμε τον λογαριασμό.
Η πατρίδα μας χρειάζεται άλλου είδους πολιτική κατεύθυνση για να βγούμε από τα αδιέξοδα.
Και επειδή πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, θέλω να σημειώσω ότι ορισμένοι παραμυθάδες, αντί να δουν το μέλλον του τόπου μας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μοιράζουν παραμύθια. Βρίζουν την Ευρώπη, σκορπούν fake news και διχάζουν τους πολίτες, την ώρα που ο τόπος χρειάζεται ξεκάθαρες θέσεις και δυνατή φωνή στην Ευρώπη.
Δεν θα ακολουθήσω την πρακτική των προσωπικών χαρακτηρισμών και λυπούμαι για το χαμηλό επίπεδο του πολιτικού λόγου.
05.04.2019