1.Κύριε Τορναρίτη, εισηγούμαι, καταρχάς, να στείλετε, για να χρησιμοποιήσω μια στερεότυπη διατύπωση, ένα αυστηρό μήνυμα με έναν και μοναδικό αποδέκτη: τον κορωνοϊό.
Θα σε διαλύσουμε!
2.Η πίστη ή η επιστήμη θα μας απαλλάξει από την πανδημία;
Η πίστη στην επιστήμη!
3.Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Ταραγμένα θα έλεγα.
4.Κι αν έπρεπε να κρατήσετε μονάχα μια στιγμή από αυτά, ποια θα ήταν;
Τη στιγμή που εγκατέλειπα, εννιάμισι χρονών παιδάκι, την Αμμόχωστο κυνηγημένος από τα τουρκικά αεροπλάνα.
5.Κι αν έπρεπε να διαγράψετε μονάχα μια στιγμή από αυτά, ποια θα ήταν;
Δεν διαγράφω τίποτα.
6.Τι έχετε κληρονομήσει από τους γονείς σας;
Οι γονείς μου, μου έλεγαν πάντα να είμαι ανθρώπινος και αληθινός. Εσείς θα κρίνετε εάν έχω κληρονομήσει αυτά τα χαρακτηριστικά!
7.Φαντάζομαι ότι το πρώτο σας παιδικό όνειρο δεν ήταν να γίνετε πολιτικός. Ή μήπως ήταν;
Σίγουρα δεν ήταν! Το πρώτο μου όνειρο όσον αφορά το επάγγελμα ήταν να γίνω αστροναύτης και να κατακτήσω το σύμπαν!
8.Γιατί, όμως, ονειρευόμαστε αφού, στις πλείστες των περιπτώσεων, τα όνειρά μας μένουν ανεκπλήρωτα;
Κι όμως είναι ωραίο να ονειρεύεσαι γιατί μέσα από τα όνειρα γεννιούνται ελπίδες και προσδοκίες για κάτι καλύτερο. Καμιά φορά ξεκινούμε από τα όνειρα και καταλήγουμε στις πιο όμορφες πραγματικότητες…
9.Πατρίδα μπορεί να είναι και μια γειτονιά, ένα συναίσθημα, μια αγκαλιά, ένας Αχυρώνας στο Λιοπέτρι ή απαιτείται κάτι ευρύτερο;
Όπου γης και πατρίς, με ιδιαίτερη αδυναμία πάντα στην Κύπρο μας.
10.Ποιος ήταν ο πρώτος σας χάρτινος ήρωας;
Ο Ντόναλντ Ντακ.
11.Ο πρώτος τηλεοπτικός σας ήρωας:
Η σκυλίτσα η «Λάσι».
12.Θα μας αποκαλύψετε και τον πρώτο κινηματογραφικό σας ήρωα;
Ο Ρομπέν των Δασών, δηλαδή ο Ρόμπιν Χούντ.
13.Σήμερα, πού αναζητείτε τους ήρωες;
Στους ανθρώπους της καθημερινότητας. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες, οι άνθρωποι του μόχθου και της προσφοράς.
14.Ποδοσφαιρικώς, πού ανήκετε, κύριε Τορναρίτη;
Είμαι Αποελίστας, με ιδιαίτερη συμπάθεια στον Ολυμπιακό Λευκωσίας και λόγω συγγένειας!!
15.Στην πολιτική, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση;
Η πολιτική για μένα είναι μια περιπέτεια ιδεών και η πολιτική της νέας εποχής πρέπει να στηρίζεται σε αρχές και αξίες. Οι όροι «άμυνα» και «επίθεση» προσωπικά δεν με εκφράζουν.
16.Τι είναι, για εσάς, ευτυχία;
Να νιώθεις όμορφα και ήρεμα κάθε στιγμή. Να έχεις εσωτερική ισορροπία και κυρίως να είσαι εντάξει με τη συνείδησή σου, γνωρίζοντας ότι οι αξίες και οι πράξεις σου βρίσκονται σε πλήρη αρμονία.
17.Δυστυχία;
Να χάσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο.
18.Τι σας εκνευρίζει περισσότερο απ’ όλα όσα βλέπετε γύρω σας;
Με εκνευρίζουν πολύ η απληστία και η αχαριστία.
19.Πώς ηρεμείτε, λοιπόν; Διαβάζοντας, ακούγοντας μουσική, χαλαρώνοντας στον καναπέ;
Με ηρεμούν όλα αυτά που έχετε αναφέρει και η παρέα της γάτας μου, της Τζέντας.
20.Ταξιδεύετε, κάπου κάπου, και με τη φαντασία σας;
Βεβαίως ταξιδεύω και στην πραγματικότητα και με τη φαντασία μου. Τα ταξίδια μου δίνουν ζωή γιατί μου δίνουν τη δυνατότητα να ανακαλύψω νέους πολιτισμούς και κυρίως να έρθω σε επαφή με άλλους ανθρώπους.
21.Πού πηγαίνετε, συνήθως;
Μου αρέσουν οι «άγνωστοι» προορισμοί. Δεν επιλέγω ποτέ το σύνηθες και το τουριστικό.
22.Λέτε ψέματα ή είστε φιλαλήθης;
Προτιμώ την αλήθεια, εάν όμως αυτή την ώρα σας πω ότι δεν είπα ποτέ ψέμα, λέω ψέματα.
23.Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα στη ζωή;
Ότι θα ζήσουμε για πάντα.
24.Η μεγαλύτερη αλήθεια;
Ότι είμαστε άνθρωποι με τις αδυναμίες μας.
25.Θα σας ήταν εύκολο να προσθέσετε, στην παρέα μας, πέντε πρόσωπα που βρίσκονται εν ζωή, ώστε να την κάνουμε πιο ενδιαφέρουσα;
Θα ήθελα να καλέσω στην παρέα μας την μάνα, τον πατέρα και τα αδέλφια μου που λόγω της καραντίνας έχει πολλές μέρες να τους δω!!
26.Θα σας ήταν εύκολο να προσθέσετε και πέντε πρόσωπα που δεν βρίσκονται εν ζωή;
Προσθέτω τον Καζαντζάκη, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Ρίτσο και τον Παλαμά, για να μας θυμίσουν πού είμαστε και πού πρέπει να πάμε.
27.Ποιος είναι ο γλυκύτερος ήχος που έχετε ακούσει;
Το κλάμα της πρώτης μου κόρης, της Έμιλυς, τη στιγμή που γεννήθηκε.
28.Ο πιο άσχημος ήχος;
Οι σειρήνες του πολέμου το 1974.
29.Σας φοβίζει το μέλλον; Πάντως, εμένα με τρομάζει.
Επιλέγω πάντα την αισιοδοξία και την ελπίδα.
30.Σε αυτούς, λοιπόν, τους δύσκολους καιρούς, εάν σας δώσω ένα τριαντάφυλλο, σε ποιον θα το χαρίσετε;
Το καταθέτω στη μνήμη όσων άφησαν την ψυχή τους μόνοι στο κρεβάτι του πόνου, και το προσφέρω αυτή την ώρα σε όσους αγωνίζονται στη μεγάλη μάχη κατά της πανδημίας του κορωνοϊού.